ฉันได้เรียนรู้ว่า… ยากล่อมประสาทที่ดีที่สุด คือ สติสัมปชัญญะนั่นเอง ฉันได้เรียนรู้ว่า… การฟังเพลงเบาๆ ในยามที่เราเศร้าโศกนั้น ช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจให้เบาบางลงไปได้อย่างมากมาย ฉันได้เรียนรู้ว่า… คุณหาเงินได้มากขึ้นได้ แต่ไม่สามารถหาเวลาเพิ่มได้ ฉันได้เรียนรู้ว่า… หากเราละเลยความผูกพันกับพ่อแม่แล้วไซร้ เราจะหวนให้คิดถึงท่านเจียนตาย ยามเมื่อท่านจากไป ฉันได้เรียนรู้ว่า… อย่ากอดรัดลูกให้แน่นเกินไป มันอาจจะกลายเป็นการทำร้ายลูกทางอ้อม ฉันได้เรียนรู้ว่า… ผู้หญิงทุกคนอยากได้รับดอกไม้กันทั้งนั้น โดยเฉพาะเวลาที่ไม่ใช่โอกาสพิเศษ ฉันได้เรียนรู้ว่า… การได้รักและถูกรักเป็นความรื่นรมย์อันยิ่งให่ที่สุดในโลก ฉันได้เรียนรู้ว่า… คุณอาจรักใครบางคน ทั้งๆ ที่ไม่ได้ชอบเขามากมายก็ได้ ฉันได้เรียนรู้ว่า… ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เจ็บปวดยิ่งไปกว่าความเกลียดชัง นั่นคือความเมินเฉย ฉันได้เรียนรู้ว่า… แม้ฉันจะต้องเจ็บปวด แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่อย่างเจ็บปวดเสมอไป ฉันได้เรียนรู้ว่า… ความเอื้ออาทรนั้นสำคักว่าความเพียบพร้อมบริบูรณ์เสียอีก ฉันได้เรียนรู้ว่า… การลืมสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วนั้น สำคัญพอกับการจดจำสิ่งที่ดีงามเอาไว้ ฉันได้เรียนรู้ว่า… การคาดเดานั้นมักจะเลิศหรูกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเสมอ ฉันได้เรียนรู้ว่า… ฉันไม่อาจคาดหวังผู้อื่นให้แก้ปัหาของฉันได้ ฉันได้เรียนรู้ว่า… เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามา คุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ หรือ ใช้มันเป็นพลัง ทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นได้ ฉันได้เรียนรู้ว่า… ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้ ฉันได้เรียนรู้ว่า… หากต้องการคำตอบที่ดี ก็ควรถามคำถามที่ดีด้วย ฉันได้เรียนรู้ว่า… […]