ช่างไม้ที่ฉันจ้างมาซ่อมบ้านต่างจังหวัด เพิ่งเสร็จงานอย่างทุลักทุเล ยางรถที่แตก
ทำให้เขาเสียเวลางานไปกว่าชั่วโมง เลื่อยไฟฟ้าก็เสีย แล้วนี่รถปิ๊คอัพโกโรโกโส
ก็สตาร์ทไม่ติดเสียอีก ฉันจึงต้องขับรถไปส่งเขาที่บ้าน เขานั่งเงียบตลอดทาง
เมื่อไปถึงเขาพาฉันไปรู้จักกับสมาชิกในครอบครัว ในระหว่างที่เราเดินผ่านประตูรั้ว
เขาหยุดครู่หนึ่งที่ต้นไม้หน้าบ้าน เอามือทั้งสองขึ้นไปเหนี่ยวกิ่งใหญ่ชั่วครู่หนึ่ง
เมื่อไปถึงประตูบ้าน สีหน้าของเขาแช่มชื่นเป็นคนละคน เขาสวมกอดลูกชายเล็กๆ ทั้งสอง
รวมทั้งหอมแก้มภรรยาหลังจากนั้น เขาก็เดินมาส่งฉันที่รถ เราเดินผ่านต้นไม้ต้นเดิม
ฉันอดไม่ได้ที่จะถามเขาด้วยความอยากรู้ว่า
เขายกมือทั้งสองเหนี่ยวกิ่งไม้ตอนขาเข้ามาทำไม
อ้อ..นั่นมันต้นไม้ปัญหาของผมเอง เขาตอบ ปัญหาในการทำงานเกิดขึ้นกับผมเสมอๆ
แต่ที่แน่ๆ สิ่งหนึ่งก็คือ ปัญหาต่างๆ พวกนี้ไม่ใช่ปัญหาของคนในบ้าน
ไม่ว่าจะเป็นภรรยาหรือลูกๆ
ดังนั้นผมก็เลยแขวนปัญหาทั้งหมดที่มีในแต่ละวันไว้ที่ต้นไม้ต้นนี้ก่อนเข้าบ้าน
แล้วผมก็จะเอาปัญหาที่แขวนไว้ออกไปกับผมใหม่ในตอนเช้า
เขายิ้ม คุณรู้ไหม?
ที่แปลกก็คือ ดูเหมือนปัญหาที่ผมเอาติดตัวกลับไปทำงานในทุกเช้า
ไม่เคยมากเท่าตอนเอามาแขวนเลยสักที”