>> >>เธอชอบสีขาว — เขาชอบสีดำ >> >>เธอชอบตุ๊กตาหมี — เขาชอบรถถัง >> >>เธอชอบนั่งดูตะวันขึ้นที่ชายทะเลในตอนเช้า — เขาชอบบรรยากาศของแสงไฟในเมืองตอนกลางคืน >> >>เธอชอบจักรยาน เพราะความช้าของมันทำให้เธอมีเวลาดูอะไรหลายๆอย่างที่ผ่านไป — เขาชอบความเร็วของมอเตอร์ไซค์เพราะมันทำให้เขาไปถึงที่หมายทันเวลา >> >>เธอนอนสี่ทุ่ม ตื่นตีสี่เพื่อใส่บาตร — เขานอนตีสี่ ตื่นสี่โมงเย็น เพราะกลับดึก >> >>เธอได้ท๊อบ เกือบทุกวิชา — เขาได้0 เกือบทุกวิชา >> >>เธอถูกชมและรับรางวัลเด็กนักเรียนดีเด่น เป็นประจำ — เขาถูกด่าและมีชื่ออยู่ ในบัญชีดำของโรงเรียน >> >>เธอยิ้มง่าย รักเด็กๆ และกล้าแสดงออก —เขาหงุดหงิด เกลียดเด็กๆ และขี้อาย >> >>เธอไม่ชอบกีฬากลางแจ้ง — เขาชอบเล่นบาส กับ ฟุตบอล >> >>เธอขี้แย — เขาเข้มแข็ง >> >>เธอกลัวฟ้าร้อง […]
ใครที่ผูกนาฬิกาบ่อย ๆ จนติด คงจะรู้สึกได้ . . . ในวันที่นาฬิกาหายไปจากข้อมือ ฉันเอง . . . ก็เป็นคนที่ผูกนาฬิกามาตลอด . . . หากวันไหนลืมจะรู้สึกว่า . . . บางอย่างมันหายไป มันว่าง ๆ และขัดเขินทุกครั้ง . . . ที่ยกข้อมือที่ว่างเปล่าขึ้นมาดู เมื่อราวสองปีก่อน . . . ที่นาฬิกาเรือนโปรดของฉันพัง ด้วยความไม่มีสติ . . . ฉันเอาข้อมือไปทุบผนังห้องน้ำเล่น ๆ โชคร้าย . . . ที่มือไม่เป็นอะไร นาฬิกาต่างหากที่พินาศ .. กระจกร้าว ฉันถอดมันออกวางไว้ . . . ไม่ยอมเอาไปซ่อม ด้วยว่า . . […]
เคยคิดอยู่เหมือนกัน… ว่าทุกวันนี้ฉันต่อสู้เพื่อใคร เพื่อตัวฉันเองใช้ไหม? หรือเพื่อลมหายใจที่เฝ้ารอ.. สรุปแล้วก็คงเป็นทุกๆ อย่าง ก็มีบ้างที่ฉันท้อ กับอุปสรรค์มากมาย…ที่เฝ้ารอ เพราะอะไรคงไม่สำคัญเท่า… กับการที่เราต้องต่อสู้เพื่อความฝัน เพื่อทำให้มันเป็นจริงให้ได้… เพื่อเรา.. เพื่อใคร…บางคนข้างหลังที่คอยชื่นชม