ความลับ…ได้ยินว่ามักเป็นสีดำ ความรัก…จำได้ว่าเป็นสีชมพู ความลับ…ต้องกระซิบข้างข้างหู ความรัก…อาจรับรู้ได้ด้วยหัวใจ ความลับ…ต้องมีการวางแผน ความรัก…จะกี่หมื่นแสนก็ยังยิ่งใหญ่ ความลับ…ถ้าบอกจะไม่ลับอีกต่อไป ความรัก…ได้ฟังเมื่อไหร่ก็ยังคงงดงาม ความลับ…ฟังแล้วอาจสงสัย ความรัก…มักไม่ต้องมีคำถาม ความลับ…ต้องเก็บให้ดีคือคำนิยาม ความรัก…อาจไม่ต้องให้คำจำกัดความมาปะปน ความลับ…จะไม่บอกให้ใครรู้ ความรัก…อยากให้ได้ฟังอยู่…ก็สุขล้น ความลับ…เข้าไปมากจะวกวน ความรัก…แค่อยู่ในใจใครสักคน…ก็เพียงพอ. ขอบคุณบทกลอนดีดีจาก ไทยเมทดอทคอม
ความรัก คำสั้นๆที่มีผู้ให้นิยามไว้มากมาย บ้างเปรียบความรักเหมือนต้นไม้ ที่ต้องหมั่นดูแลเอาใจใส่ ความรักจึงจะเติบโตงอกงามและแข็งแรง ขณะที่ผู้คนอีกไม่น้อย มองเห็นความรักเป็นเสมือนแก้ว… บอบบางและพร้อมที่จะแตกสลาย แม้การกระทบเพียงเบาๆ แต่จะมีใครบ้างไหมหนอ ที่คิดเปรียบความรักกับกาแฟ ความรักที่งดงาม กับกาแฟที่รสาติหอมอร่อย จำเป็นต้องอาศัยศิลปะไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน น้ำที่ร้อนได้ที่ เมล็ดกาแฟพันธุ์ดี ปริมาณที่เหมาะสม และความตั้งใจของคนชง มีผลต่อความกลมกล่อมของรสชาติกาแฟฉันใด… ความจริงใจ อดทน ให้เกียรติ และรู้จักรอเวลา… ก็คงจะเป็นเคล็ดลับที่ช่วยประคับประคองให้ความรัก ดำเนินไปได้อย่างราบรื่นและงดงามฉันนั้น… สุดท้ายนี้ ขอให้ความรักของทุกๆคน เป็นดั่งกาแฟหอมอร่อย ที่รู้สึกสดชื่นผ่อนคลายทุกครั้งที่ได้ดื่ม… ไม่เข้มข้น และทำให้ท้องผูก รักข้ามวัย…หัวใจรสกาแฟ Love story ตอน กว่าจะได้จุมพิต
1.เพิ่มวันแสนพิเศษ หรือ Wonderful Day! ลงในปฏิทิน เพื่อทำให้ชีวิตสดใส คึกคัก มีสีสัน แถมป้องกันไม่ให้เราหัวปั่นกับการงานจนละเลยความสุขส่วนตัว หรือลืมใส่ใจคนรอบข้าง เช่น วันสารภาพ วันทำอาหาร ฯลฯ 2.จัดระเบียบตู้เสื้อผ้า สำรวจเสื้อผ้าแล้วรื้อ พับ จัด เก็บเสียใหม่ ระหว่างรื้อไปจัดไปอาจจะได้จับคู่ใหม่ๆ ให้เสื้อผ้าตัวเก่าๆ 3.ทักทายคนแปลกหน้า เพื่อฝึกทักษะการเจรจาและการควบคุมอารมณ์ ลองปลุกใจตัวเองให้กล้าหาญ แล้วเดินเข้าไปพูดคุยกับคนที่เรารู้สึกถูกชะตา นี่จะเป็นประสบการณ์ที่ดี เพราะนอกจากจะทำให้เรามั่นใจขึ้นแล้ว ยังอาจจะได้เพื่อนใหม่แบบไม่รู้ตัว 4.หยุดแวะข้างทาง หรือเปลี่ยนเส้นทางกลับบ้าน แล้วลองสำรวจร้านข้างเคียง เปลี่ยนพฤติกรรมจากเป็นลูกค้าประจำร้านเดิมทุกเย็นด้วยการเป็นนักชิมสมัครเล่นในร้านอื่น หรือลองช็อปปิ้งในที่ใหม่ๆ 5.แต่งตัวมีคอนเซ็ปต์ แทนที่จะแต่งตัวแบบรีบเร่ง หยิบอะไรก็ได้ ลองคิดสไตล์การแต่งตัวแบบใหม่ๆ หรือมองหาแรงบันดาลใจตามหน้านิตยสาร จากนั้นจับคู่เสื้อผ้าให้เข้ากัน 6.เป็นคนรวยเพื่อน โลกทัศน์จะกว้างขึ้นเมื่อได้รู้จักเพื่อนใหม่ จะช่วยจุดประกายให้ชีวิตของเราได้อย่างคาดไม่ถึง เหมือนอย่างเช่นนักท่องเน็ตที่เรียนรู้เรื่องราวของเพื่อนต่างชาติจากเครือข่ายออนไลน์ เช่น MSN-Live, hi5 หรือ Facebook 7.ลงทะเบียนเรียนในสิ่งที่ชอบ เช่น ทำขนม วาดรูป เล่นดนตรี ฝึกภาษาต่างประเทศ ฯลฯ […]
เคยมีชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้ ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น อย่างน้อยคงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก “ไม่ธรรมดา” ที่จะนึกถึงเรียกว่าเป็น “ความพิเศษ” ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ ก็ในเมื่อคำว่า “พิเศษ” หมายถึงความจำเพาะ ความแปลกแยก ความดีงาม ความอบอุ่นในหัวใจ กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด ให้ “ความรู้สึกดีดี” จากจิตใจที่ดีดี ให้ “ความอาทรถึง” จากจิตใจที่นึกถึง ให้ “ความห่วง” จากจิตใจที่เป็นห่วง ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี แต่มี “สติ” ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ “คุกรุ่น” ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง “ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม” และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง ก็จงหยุดพักตรึกตรอง อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด “สิ่งดีดี” จนกระจัดกระจาย เพราะ “การให้ความหมาย” ไม่ใช่ “การตั้งความหวัง” คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน แต่คนสองคน “จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน” เพราะการตั้งความหวังมักนำมาซึ่ง “การเรียกร้อง” “ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ” โดยที่ไม่รู้ตัว มันร้อนนัก หนาวนัก […]
ถ้าจะรัก ต้องยอมโยนเปลือกข้างนอกของเราออกไป ต้องไม่ปลอมตัว ต้องไม่ใส่หน้ากาก จริงๆไม่ต้องสวยงามมาก แต่ต้องมีตัวตนแท้ๆของเราฉายอยู่อย่างจริงใจ ในทางกลับกัน อย่าคาดหวังที่จะได้เจอคนที่สวยงามเกินจริง เพราะโลกใบนี้ไม่มีให้หาอยู่แล้ว แม้แต่กระดาษแผ่นเดียวยังมีสองด้าน แม้แต่มือของเรายังมีหน้าหลัง แม้แต่หัวใจยังมีสี่ห้อง แม้แต่ดวงตายังมีสองข้าง แม้แต่หูของเรายังมีสองข้าง เมื่อโลกนี้มีสรรพสิ่งมากกว่าหนึ่งด้าน เหมือนจะเตือนเราอยู่ในทีให้มองสรรพสิ่งอย่างชั่งใจ ไตร่ตรอง และมองทุกมุมที่มี ดังนั้นความรักก็มีหลักคิดหลักเข้าใจเหมือนกัน นานเท่าไร เรื่องของความรักก็เป็นเรื่องซ้ำๆไม่เคยเปลี่ยน ผ่านมากี่ชั่วอายุคนก็ยังมีน้ำตาให้เห็น มีเสียงหัวเราะให้เชยชม มีรักสามเส้า สี่เส้า เป็นเรื่องธรรมดา เธอต้องถอยหลังออกมา และมองสรรพสิ่งด้วยความเข้าใจ มองไม่ต้องทุกด้านที่มีก็ได้ แต่มองมากกว่าด้านเดียวที่เธออยากจะมองด้วย มองเรื่องที่เธอไม่อยากจะเจอจะพบด้วย เธอไม่จำเป็นต้องเจอสิ่งดีดีในชีวิตเสมอ แต่ถ้าเธอเข้าใจสิ่งร้ายๆที่ผ่านมาในชีวิตบ้าง มีสติ ก็พอแล้ว เมื่อคุณยอมรับใครบางคนในตัวตนและสิ่งที่เขาเป็น คุณจะประหลาดใจเมื่อเขาดีกว่าที่คุณคาดหวังไว้มาก ถ้าคุนรักก็ต้องยอมรับทั้งข้อดีและข้อเสียของเขาได้ คุณจะได้รับรู้ว่าคน ๆ หนึ่งมีความหมายกับคุณมากเพียงไร ก็เมื่อคุณตื่นขึ้นและพบว่าคุณได้สูญเสียใครคนนั้น ที่คุณเคยคิดว่าไม่มีความหมายกับคุณเลยไปเสียแล้ว สำหรับสิ่งที่คุณอาจจะคิดหลบหนี แต่หัวใจคุณเก็บมันไว้ตลอดเวลา การปล่อยมันไปไม่ใช่เรื่องง่าย แต่จะเหนี่ยวรั้งไว้ก็ยากเย็น ความเข้มแข็งไม่ได้วัดที่ว่าสามารถเหนี่ยวรั้งมันไว้ แต่อยู่ที่สามารถปล่อยมันไปต่างหาก ผู้ชายพร้อมที่จะเสียสละความรักเพื่อจะได้ปกครองโลก แต่ผู้หญิงพร้อมที่จะตัดใจจากโลกเพื่อที่จะได้อยู่กับคนที่มีค่าพอให้เสียสละ มันปวดใจเมื่อได้เห็นคนที่คุณรักมีความสุขอยู่กับคนอื่น แต่มันจะเจ็บปวดกว่าที่ได้รู้ว่าเขาไม่มีความสุขเลยเมื่ออยู่กับคุณ ความรัก ไม่จำเป็นต้องตามหา […]
วัยและประสบการณ์ทำให้คนมีนิยามของ “รักแท้” แตกต่างกันไป บางคนก็ว่ารักแท้ไม่เคยอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ บางคนก็ว่ารักแท้คือรักที่กำลังรักอยู่ยามนี้ บางคนก็ว่ารักแท้หาเอาได้ตามเตียงทุกเตียง แต่มีนักจิตวิทยาได้ให้องค์ประกอบของรักแท้ สำหรับให้คนพิสูจน์ความรักหนนั้นของตนว่า มันเป็นรักแท้ขนานแท้รักแท้แบบปลอมปนหรือท้รักที่ปลอมสนิท 1. ต้องมีความรู้สึกได้สัมผัสกับความสุขร่วมกับคนๆ นั้น เมื่ออยู่ด้วยกันก็จะมีความสุขมาก ไม่เคยเบื่อที่มีเขาอยู่ใกล้ๆ และเมื่อยามที่เขาห่างไกลไม่ได้เห็นหน้า ก็จะรู้สึกเหงาๆ และคิดถึง ไม่ใช่พอเขาหันหลังให้ ยังเห็นชายเสื้อแว้บๆ ก็แทบจะตีปีกโลดเต้นดีใจ 2. ต้องให้ความเคารพนับถือคนๆ นั้น ถ้าจะรักใครสักคน แล้วตั้งหน้าดูถูกไม่เคยให้ความเคารพใครอื่นจะเคารพคนๆ นั้นของเรา และการที่ได้รักใคร่กับคนที่ใครๆเขาดูถูก มันจะเหลือความภูมิใจใน คนๆ นั้นสำหรับเราได้ยังไง 3. ต้องรู้สึกว่าคนๆ นั้นเป็นที่พึ่งได้ เมื่อเกิดวิกฤตการณ์ขึ้นในชีวิต ก็มั่นใจว่าเขาจะอยู่เคียงข้างเพื่อคอยช่วยเหลือ ไม่ใช่ว่าเรากำลังจะตกตึกอยู่รอมร่อ ก็ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยฉุด 4. ต้องเชื่อมั่นว่าถ้ามีปัญหาใดๆเกิดขึ้น ไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน สัมพันธภาพก็ยังคงดำเนินต่อไปเพราะคนเราย่อมผิดพลาดกันได้ ถ้ารู้จักอภัยกันมันก็อยู่กันทน ไม่ใช่ผิดหนเดียวก็ถีบส่ง 5. ต้องเข้าถึงความต้องการ อารมณ์ และความรู้สึกของคนๆ นั้น อย่างถ้ารู้ว่าชอบจะอยู่คนเดียวตามลำพังบ้าง ก็ควรเปิดโอกาสได้อยู่กับตัวเองด้วยความเต็มใจ ไม่ใช่เปิดโอกาอย่างกระเง้ากระงอดื่ 6. ต้องมีความรู้สึกต้องตาต้องใจในสรีระของคนๆ นั้น ไม่ว่าจะต้องเสน่ห์ในความเป็นหญิงกำยำ […]
สายลมอ่อนๆพัดปอยผมสีขาวของคุณยายผู้นั่งอยู่บนเก้าอี้โยกหวายโบราณ แว่นสายตาของเธอร่นมาอยู่ตรงปลายจมูก ขณะที่กำลังขะมักเขม้นอยู่กับงานเย็บปักถักร้อย ข้างตัวเธอมีหลานสาววัยรุ่นผู้หนึ่งนั่งอยู่ด้วย เธอประดุจดอกไม้ที่เพิ่งจะแรกแย้ม ทันใดนั้นเธอก็โพล่งออกมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยว่า ”คุยยายคะ ทำไมเราจึงหา’รักแท้’ ได้ยากเย็นนักคะ” หญิงชราผู้มีดวงหน้าอารีผู้นี้เงยหน้าขึ้นมาจากงานเย็บปัก ลูบศีรษะหลานสาวอย่างรักใคร่ สักครู่หนึ่งเด็กสาวกระเถิบเข้าไปใกล้พร้อมกับนอนหนุนตักคุณยาย ”ฟังนะ ยายจะเล่าอะไรให้หนูฟัง… เมื่อหลายศตวรรษก่อน ขณะที่โลกเรายังอ่อนวัยกว่านี้ รักแท้ปรากฏอยู่ทุกหนทุกแห่ง มนุษย์สามารถเป็นเจ้าของมันได้ด้วยการเรียกหา จึงมองไม่เห็นคุณค่าของรักแท้ เมื่อเป็นดังนี้พระผู้เป็นเจ้าจึงตัดสินใจที่จะเก็บรักแท้เอาไว้” คุณยายหันมาส่งยิ้มและลูบผมนุ่มๆของหลานสาวอย่างอ่อนโยน แล้วกล่าวต่อไปว่า… ”พระผู้เป็นเจ้าขอให้นางฟ้าสองตนช่วยเก็บรักษารักแท้ แรกทีเดียวนางฟ้าได้ฝังรักแท้ไว้ในดิน แต่มนุษย์ก็ขุดมันออกมาได้อย่างง่ายดาย ต่อมาพวกเธอจึงนำรักแท้ไปเก็บไว้บนภูเขาที่สูงที่สุด แต่ผู้คนก็พากันปีนป่ายไปจนถึงยอดเขานั้น… นางฟ้าจึงนำไปไว้ได้ท้องทะเลลึก แต่มนุษย์ก็ยังดำดิ่งสู่ก้นทะเลแล้วนำรักแท้กลับคืนมาอีกจนได้” ”คุณยายคะ… รักแท้ก็ยังหากันได้ง่ายๆอยู่ดีนี่คะ” หลานสาววิพากษ์ “…เพราะมนุษย์ก็จะขุด ปีน และว่ายน้ำ…” ”ในที่สุดนางฟ้าจึงตกลงใจที่จะเก็บรักแท้ไว้ในหัวใจมนุษย์… นับจากนั้นผู้คนต่างก็มีปัญหาในการติดตามหารักแท้… เพราะว่าพวกเขาจะพากันมองหามันในทุกหนทุกแห่ง ยกเว้นที่เดียว… ที่ซึ่งควรจะเก็บมันไว้ นั่นคือ …ตรงหัวใจ” คุณยายกล่าวในที่สุด
มีเด็กน้อยคนหนึ่งที่สีหน้าแสดงอารมณ์ไม่ค่อยจะดีนัก พ่อของเขาจึงให้ตะปูกับเขาถุงหนึ่งและบอกกับเขาว่า “ทุกครั้งที่เขารู้สึกโมโหหรือโกรธใครสักคน ให้ตอกตะปู 1 ตัวเข้าไปกับรั้วที่หลังบ้าน” วันแรกผ่านไป เด็กน้อยคนนั้นตอกตะปูเขาไปที่รั้วหลังบ้านถึง 37 ตัว และก็ค่อย ๆ ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ ในแต่ละวันที่ผ่านไป อย่างน้อยที่สุด เขาได้รู้ว่าสิ่งที่พ่อกำลังพยายามบอกกับเขาก็คือการรู้จักควบคุมอารมณ์ของตนเองให้สงบ ซึ่งง่ายกว่าการตอกตะปูตั้งเยอะ และแล้วหลังจากที่เขาสามารถควบคุมตนเองได้ดีขึ้น ใจเย็นมากขึ้น เขาจึงเข้าไปพบพ่อและบอกกับพ่อว่า เขาสามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้แล้ว ไม่มุทะลุเหมือนแต่ก่อนที่เคยเป็น พ่อยิ้มและบอกกับลูกชายว่า “ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงเจ้าต้องพิสูจน์ให้พ่อรู้ โดยทุก ๆ ครั้งที่เจ้าสามารถควบคุมอารมณ์ ฉุนเฉียวของตนเองได้ ให้ถอนตะปูออกจากรั้วหลังบ้าน 1 ตัว” วันแล้ววันเล่า เด็กน้อยคนนั้นก็ค่อยๆ ถอนตะปูออกทีละตัว จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 3 จนในที่สุดตะปูทั้งหมดก็ถูกถอนออกมา เด็กน้อยดีใจมากรีบวิ่งไปบอกกับพ่อเขาว่า “ฉันทำได้ ในที่สุดฉันก็ทำจนสำเร็จ!!” พ่อไม่ได้พูดอะไร แต่จูงมือลูกของเขาออกไปที่รั้วหลังบ้าน และบอกกับลูกว่า “ทำได้ดีมาก ลูกพ่อ และเจ้าลองมองกลับไปที่รั้วเหล่านั้นสิ เห็นไหมว่ามันไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือน..กับที่มันเคยเป็น […]
รัก…เหมือนดั่ง ราคา SDRAM ที่พันทิพย์ตอนนี้ แปรผันขึ้นลงตลอด ไม่คงที่แน่นอน รัก…เหมือนดั่ง ปาล์ม(Palm) อยากมีเธอไว้ติดตัวไปทุกที่ รัก…เหมือนดั่ง Intel Pentium !!! Coppermine หากไม่ปรับตัวใช้ M/B หรือ Slocket รุ่นใหม่ คงเข้ากับเธอไม่ได้ รัก…เหมือนดั่ง Roadmap ราคาของ CPU ซึ่งเธอมีให้ฉันน้อยลงไปทุกที รัก…เหมือนกับ Internet Explorer 5 Full ที่มีปัญหา Low Resource เป็นประจำ รัก…เหมือนกับ Online บ้างก็ busy บ้างก็ easy รัก…เหมือนเขียน Java Script ที่ละเอียดอ่อน ผิดแม้นิดเดียวก็ Error รัก…เหมือนดัง Ink-jet Printer เปลืองน้ำหมึกและเสียบ่อย ดั่งรักที่รวนเร รัก…เหมือน not enough memory […]
สิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวัน เราก้อคิดอยู่ว่าเราก้อต้องเห็นอยู่แบบนั้นต่อไป ไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้มันสำคัญ ไม่เคยเห็นแม้แต่ค่า เหมือนกับการที่เราเห็นหน้าใครอยู่ทุกวัน คนๆนั้นวิ่งตามเราอยู่ทุกวัน ใส่ใจเราอยู่ทุกวัน เราก้อมักจะเห็นแค่ว่าใครคนนึงกำลังทำอะไรที่ดูงี่เง่า น่ารำคาญ จนวันนึงถ้าเราสูญเสียไป เราก้ออาจจะรู้สึกเสียใจบ้าง เราอาจจะต้องการเรียกร้องให้มาเหมือนเดิม หรือบางทีเราก้ออาจจะรู้สึกว่าดีใจที่ได้มีชีวิตที่ปราศจากความรำคาญ แต่จะมีใครที่เคยรู้สึกถึง ความรู้สึกของคนที่ให้อยู่บ้าง บางทีสิ่งที่เขาทำอยู่อาจไม่ได้ตั้งใจจะให้คุณรำคาญ แต่เขาทำไปเพราะเขารักคุณจริงๆ เหมือนความรักของพ่อแม่ เหมือนความรักของเพื่อนสนิทของคุณ เหมือนความรักของใครอีกหลายคนที่ให้คุณด้วยความจริงใจ คุณเคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้สำคัญบ้างไหม คุณเคยคิดว่าคุณดูแลพวกเขาดีพอรึยัง คุณให้ความสำคัญกับคนถูกหรือเปล่า คุณให้ความสำคัญกับคนที่ให้วัตถุคุณมากกว่าความรู้สึกที่ดีหรือเปล่า สิ่งที่สำคัญมักมองไม่เห็นด้วยตา แต่ต้องมองด้วยหัวใจ แต่เรามักไม่มีเวลาพอที่จะใช้หัวใจมอง เรามองอะไรแค่ฉาบฉวยแล้วก็ตัดสิน เรามองดูความรวยความจนของคนที่สิ่งของที่เขาใช้ เรามองความดีของคนตรงที่เขาแสดงให้เราเห็น เรามองอะไรหลายอย่างด้วยตา แล้วเราก้อตัดสินคนเพียงแค่เวลาไม่เกิน 5 นาที เราต้องสูญเสียมิตรที่ดีไปเพียงเพราะเราอ้างว่าไม่มีเวลา เราไม่มีเวลาก็ต่อเมื่อเราไม่สนใจ เราไม่ให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้น ต่อคนๆนั้น แต่ถ้าลองมองย้อนดู ทำไมเราถึงมีเวลาทำอะไรมากมายหลายอย่างในแต่ละวัน เพราะเราให้ความสนใจ ให้ความสำคัญ ทำไมคุณไม่ลองให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณลืมไป กับคนที่หวังดีกับคุณแต่คุณไม่เคยมอง อย่าปล่อยให้มิตรภาพดีๆต้องมีรอยร้าว เพราะเมื่อวันนึงถ้าต่างคนต่างไป เราจะได้จากกันด้วยความรู้สึกที่ดี เราจะได้ไม่รู้สึกผิดว่า เรายังทำดีกับเขาไม่เพียงพอ ขอบคุณบทความดีดีจาก narak.com