“เขา” เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง
ที่ยังคงวิ่งไล่ตามความฝัน….และยังคงค้นหาตัวเอง
“เขา” เป็นเหมือนกับผู้ชายทั่วๆ ไป
ไม่อ่อนหวานแต่อ่อนไหว…ไม่แข็งแรงแต่แข็งกระด้าง
แสดงออกในสิ่งที่ตรงข้ามกับความต้องการของจิตใจ
ไม่พูดคำว่ารัก ไม่เคยแสดงออกว่า “เขา” รัก “เธอ”
สิ่งเดียวที่เขามีให้อย่างเสมอต้นเสมอปลายก็คือสายตา…และความจริงใจ
“เขา” คิดว่ามันน่าจะเพียงพอแล้ว…
และ “เธอ” ก็คงจะคิดเช่นเดียวกับ “เขา”
ทุกครั้งที่ “เขา” คิดถึงก็มักจะพูดแต่เพียงว่า “ก็แค่อยากคุยด้วย”
มันคงจะดีกว่านี้ถ้า “เขา” กล้าที่จะยอมรับกับความต้องการของหัวใจตนเอง
“เธอ” เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ที่ต้องการใครสักคน…
คนที่ “เธอ” รัก/และเป็นคนที่รัก “เธอ”
“เธอ” ยังคงเชื่อมั่นและศรัทธาในความรัก
และหวังว่าสักวันจะต้องเจอคนที่เกิดมาเพื่อกันและกัน
“เธอ” มักจะวางตัวนิ่ง ๆ เฉย ๆ เมื่ออยู่กับ “เขา”
ไม่เคยบอกว่ารู้สึกเช่นไร…
สิ่งเดียวที่ “เธอ” ทำได้และทำเสมอมาคือการรอ
รอให้ “เขา” เปิดโอกาสให้กับ “เธอ”
และกับตัว “เขา” เอง รอสักวันที่ “คนทั้งคู่” เปิดหัวใจให้แก่กันและกัน
“เธอ” หวังไว้เช่นนั้น..
หากแต่ “เธอ” เองก็ไม่เคยบอกเช่นกันว่าคิดถึง “เขา” มากมายเพียงไร
สิ่งที่ “เธอ” มักจะย้ำตลอดเวลา “รักษาสุขภาพมาก ๆ ”
มันคงจะดีกว่านี้ถ้า “เธอ” จริงใจกับความรู้สึกของหัวใจเธอเอง
เรื่องของคนทั้งคู่นี้…ไม่มีตอนจบ…เพราะไม่มีตอนเริ่มต้น..
ทั้งคู่ยังคงดำเนินชีวิตต่อไปตามวิถีทางที่ควรจะเป็น
พบเจอกันเพื่อความสุขใจ…และเก็บเกี่ยวความรู้สึกดี ๆ เอาไว้
แต่ทั้งคู่ไม่สามารถจะรับรู้ถึงความรักที่ต่างคนมีให้กันได้
เพราะต่างคนต่างแอบซ่อนความรู้สึกที่แท้จริงของตนเอง
ได้โปรดรับรู้ไว้เถิดว่า มนุษย์…มีตาไว้ดู….มีหูไว้ฟัง
มีหัวใจ…..เอาไว้รู้จักความรัก
ความรักที่ไม่สามารถแสดงให้หัวใจอีกดวงได้รับรู้
ก็เป็นแค่ความรู้สึกที่สูญเปล่า…เป็นความรักที่ไร้ค่า
อย่าปล่อยให้เวลาล่วงเลยไป..จนไม่มีโอกาสที่จะแสดงความรัก
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ความรักคือชีวิต และชีวิตก็สถิตอยู่ในหัวใจ
วันนี้คุณบอกรักใครรึยัง
ขอให้ความรักที่อยู่ในก้นบึ้งของจิตใจคุณทุกคน จงเบ่งบานและงอกงาม
ขอบคุณบทความดีดีจาก ไทยเมทดอทคอม